22 november 2009:Scoutaboe - Veterans Aneca

Spelers, niet in de fel betwiste 4-3-3 maar in een degelijk 4-4-2:
Lila, Klaaje, Beert, Knut, Bull (C), Topper, Daften, Secken, Bart, Bosko, Sammy, Maroufi, Dreet,
Shila, Swos, Andy, Daan, Raçonsje en Sosijs

Scheidsrechter: Shila (eerste helft), Dreet (tweede helft)

Coach: Kimpe

Toeschouwers: Forrest, Herman 'papa Shila' Vangheluwe, Geert 'papa Dreet' Laleman en een heleboel Scoutaboespelers die nog niet aan de bak moesten vanwege de grote opkomst van onze goedgevulde kern.

Na de geslaagde quiz die werd gewonnen door 'de 3 musketiers', heel wat sandwiches die we langs de slokdarm van Beert zagen verdwijnen maar vooral na het afscheid van ieders vriend Boesieboes - die bijna gevolgd werd tot in het verre Sjiena door enkele aanbidders - werd er deze morgen weer gevoetbald. En blij als we zijn omdat we niet meer in het Shanks-Amersveldestadion hoeven te spelen maar wel op het prestigieuze eerste plein van het ooit zo glorieuze VV Kortemark is iedereen gebrand op een eerste overwinning.

Hoe het afliep, drukte Klaas naderhand zo uit:
"Op de valreep konden we toch eentje scoren voor Boes. Jammer genoeg geen voor Haiku Herman. De tweede treffer hing nochtans in de lucht, maar door het vele getrek, gesjacher, slagen en regelrechte smeerlapperij werd de tegenstand er van onthouden. Vandaag waren we geen superman, maar ook geen watjes. Een zege wordt al lang verwacht, stil gezwegen, al veel aan gedacht, nog niet gekregen. Op naar de volgende!"

Vanuit mijn scheidsrechtersrol zag de eerste helft er zo uit. Beide ploegen zorgden voor evenveel gevaar, allebei vanaf hun linkerflank. De veteranen hadden een aalgladde flankspeler, wij hadden de inventieve Klaas die vanaf mijn eerste fluitsignaal met enkele goede acties, al dan niet in samenspel met Maroufi en Beert, voor doelgevaar zorgde. Ook Roeland kreeg de kans, maar bleek te zenuwachtig om te scoren (schud die stress van je af, de quiz was dik in orde). Ook de tegenstand kreeg enkele goede kansen, maar probeer eens om voorbij Bull en Bart te geraken zonder dat ze een stuk uit je oor bijten. En als dat dan toch eens lukte, stond daar nog altijd Dreet die met enkele pantersprongen de bezoekende spitsen van het scoren weerhield. Door de strijd om het middenveld waarbij Beert moest vechten voor iedere bal lukte het de groenwitten niet hun gevreesde combinatievoetbal op te leggen. Ook Sabbe kwam voeten te kort om de bal onder controle te houden. Dus schoot zijn hand menig maal richting bal, wat concludeerde in een terechte gele kaart. Dan maar nog eens langs de flank, moet Klaas gedacht hebben, want na een mooie rush kon hij aanleggen en trappen, maar een verdedigende voet deed de bal die iedereen binnen zag, net over gaan!

Zodoende stonden aan de rust de bordjes gelijk: brilscore. Dan maar even mijn zoon het veld opsturen, moet een veteraan gedacht hebben, want een 14-jarig jongetje kwam de roodwitte gelederen versterken. Ook Scoutaboe deed enkele tactische wissels terwijl Dreet ontdekte dat het scheidsrechterstruitje te klein is voor hem.

Scoutaboe ging verder op het elan van de eerste helft en trok naar voren, maar weer kon het niet scoren. Daften en Raçon kwamen met enkele goeie aanvallen langs de flank, Lila trapte na een mooie aanval een lange meter naast, niets resulteerde in een doelpunt. En nu is het aan ons, zei de rare waalse snuiter der Veteranen en lanceerde een teamgenoot richting doel. Knut was kansloos. 0-1. Daarna ging het weer op en af met aanvallen langs beide kanten, maar niemand kreeg nog de bal in doel. Tot de Veteranen ineens een corner versierden: een op het eerste zicht archislecte hoekschop zag Bull tot zijn verbazing door de benen van Daften en keeper Knut heel lullig in doel verdwijnen. 0-2. Niemands fout, gewoon een chanceslag voor die ouwe rukkers. Na dit akkefietje was het weer al groenzwart wat de klok sloeg, de ene aanval na de andere werd in elkaar geflanst terwijl Beert voortbikkelde op het middenveld. Ook dit mocht niet baten, tot Shila de geniale ingeving kreeg om enkele roodwitten te passeren en de bal richting Bull te steken, die beheerst wist af te werken. 1-2. Alle hens aan dek bij Scoutaboe, die nog resoluut voor de gelijkmaker ging. Tevergeefs, de Aneca's hielden stand, Dreet floot af, handjes werden geschud en de eerste sigaretten werden al opgestoken. Het einde van leuke wedstrijd waarbij we toch een gelijkspel verdienden. Hopend op meer geluk kijken we uit naar de westrijd van volgende zondag in Diksmuide tegen de Hadikades.

Uw verslaggever van deze week.
(A.V.)