12 november 2006 : VV Kroonhove – Scoutaboe

VV Kroonhove – Scoutaboe 3-0
Stadion: een uithoek van gemeentelijk sportcomplex De Valkaart in Oostkamp

Scoutaboe: Kurt Decoene, Jeroen Verscheure, Tom Cortvriendt, Tim Dickel, Dieter Blomme, Andreas Vanneste, Tim Deweerdt, Dries Raçon, Bert Reynaert, Roeland Gunst, Wesley Puype, Jeroen Verscheure Jr., Vincent Decombele, Kristof Vandecasteele, Stijn Vandousselaere (coach)

Moedig meegereisde supporters: Linne en Groote Verscheure

Bij Scoutaboe heerst een ijzeren discipline. Althans wat het rondjes zetten betreft. Wie ook maar één minuut later aankomt dan het afgesproken tijdstip, wordt met sarcastisch gejuich onthaald door de aanwezigen in het thuisbastion. “Tis de klokke in Tandelzuus da telt,” zongen enkele sympathieke smeerlappen grijnzend in koor toen deze reporter om een paar minuten later dan de vooropgestelde 8u15 binnenkwam.

Ondanks het verlies van vorige week bleef de moed door de zege van twee weken terug overheersen. VV Kroonhove was een nobele onbekende voor Scoutaboe, maar vrees was er allerminst. Het trainersduo van vorige week werd opnieuw herleid tot één: Does stond door de afwezigheid van Daan alleen voor de zware taak om de ploeg tot een hecht, soepel geheel te smeden. Met een routineuze 4-5-1 vatten de groen-witten de match aan. En of het nu lag aan het nog bedauwde gras of aan het priemende winterzonnetje, al na enkele minuten voelde Scoutaboe dat de tegenstanders te pakken waren. Niet dat we heer en meester waren op de grasmat. Naarmate de eerste helft vorderde, vonden de Oostkampse spelers af en toe een gaatje in de verdediging, wat zich vooral vertaalde in enkele schoten vanuit de tweede lijn. Keeper Knut werd echter nooit bedreigd. Eén keer moest hij zich gewonnen geven. Iedereen zag de bal al in de rechterbenedenhoek rollen, toen Boes als een duiveltje uit een doosje – hij kwam als het ware uit de grond gekropen – de bal net vóór de lijn kon wegwerken.

De eerste helft eindigde op een billijke 0-0. Omdat het aanvallend niet altijd even vlotte, werden de zware middelen ingezet. Bull migreerde van de verdediging naar de aanval om met zijn fysieke voetbalstijl naast Swos de verdediging te geselen. Paene schoof een rij achteruit naar zijn geliefkoosde plaats, centraal in de verdediging. Does opteerde voor een 4-4-2. Na enkele minuten sneed Bull als boter door de verdediging van Kroonhove, maar was niet koelbloedig genoeg oog in oog met de keeper.

Na een klein kwartier in de tweede helft werd Scoutaboe op een ongelukkige manier op achterstand gezet. Na een snel genomen vrije trap claimden onze verdedigers buitenspel van een aanvaller van Kroonhove. De scheids verroerde echter geen vin, en de speler van Kroonhove mikte de bal pardoes naar Knut in doel. Met enkele dubieuze buitenspelsituaties van onze aanvallers in het achterhoofd, lag het woord ‘thuisfluiter’ op de lippen van menig Scoutaboe’er.

Het moet gezegd: na die 1-0 trapten de jonge wolven van Scoutaboe wat op hun adem. De gelijkmaker zou en moest er komen, en liefst zo snel mogelijk. Gevolg: op het middenveld kwam er plots (te) veel ruimte en de aansluiting tussen de verschillende linies verliep te overhaast. De bal ging vlug over en weer, maar terwijl het nodige tikkeltje geluk ontbrak bij de aanvallen van Scoutaboe, counterde Kroonhove vlijmscherp en nog twee keer succesvol.

Als er echter één conclusie is die men mag trekken uit de voorbije matchen van Scoutaboe, dan is het wel dat de nederlagen zeker niet te wijten vallen aan de keepers. Zowel Dreet, Janneman als Knut bewezen dat ze hun plaats onder de lat meer dan waard zijn. Met de broodnodige beenvegen voorkwam Knut nog zwaardere verliescijfers.

Verschillende malen werd hun keeper belaagd, maar de doelrijpe kansen van Scoutaboe waren te schaars om echt aanspraak te kunnen maken op de overwinning of een verdiende eerredder. De scheids legde daarenboven een schuldbekentenis af als thuisfluiter en zag een haakfout op Bull in de zestien vlotjes door de vingers, ook al gaf de speler van Kroonhove zijn fout achteraf toe. De nederlaag volledig op het conto van de scheidsrechter schrijven zou echter te gemakkelijk geweest zijn.

Ondanks de nederlaag verkeerde Scoutaboe na de match niet in rouwstemming. De ploeg leverde tenslotte een verdienstelijke prestatie en tijdens de Derden Tijm liet niemand er twijfel over bestaan dat de Brugse Beren, de tegenstanders van volgende zondag, eraan zouden geloven.


Verslag : Roeland Gunst