26 februari 2006 : Veteranen Aneca - Scoutaboe
Veteranen Aneca - Scoutaboe : 5-3
Daverlo - St.-Andries
In de schaduw van de topper Brugge – Standard, werd er ook in de (verre)
schaduw van het Jan Breydelstadium het duel tussen Aneca en Scoutaboe
afgewerkt.
De moraal zat voor de wedstrijd al diep onder het vriespunt toen we slechts
met zes man in het Handelshuis stonden. Dreten en Stoffen stuurden hun kat,
Raçon, Does en Forrest rakelden we op met een kater. De gist uit Gits lag
bij sommigen nog zwaar op de maag en de auto geurde al snel naar een
fuifzaal achter te vieren. Bij overmaat van ramp reden we nog kilometers
verkeerd zodat we pas op het uur van affluiten het terrein hadden gevonden.
De omstandigheden waren niet mals, een ijzige snijdende wind en een keiharde
ondergrond waren het decor van het strijdtoneel. Het eerste dilemma waar we
voor stonden was: hoe gingen we het blessureleed van eerste keeper Jan en
overslaapleed van tweede keeper Dreet opvangen. Does stelde ons gerust en
zei dat hij nog ervaring had opgedaan als keeper tijdens een voetbalkamp in
1996, maar toch, eerlijk gezegd, was ik er niet gerust in. Wat werd ik van
het tegendeel bewezen. Does die eerder een statige speler is, ontpopte zich
als de man van de reflexen. “De voetenkeeper” verdedigde het doel met zelden
geziene voetenstijl, die er uit bestond elk schot met de voeten te parreren.
Maar in de tweede helft toonde hij ook dat hij met de handen uit de voeten
kon. Ik heb hierbij één tijgerduik voor ogen waarbij hij de bal met de
vingertippen nog net in corner kon duwen. Ik weet niet hoe het mogelijk is,
maar volgens mij kwam onze derde keeper in een ware winnaarsroes en ging hij
elke bal te lijf, jammergenoeg ook de terugspeelbal van Bull… . Maar
gelukkig ging de vrije trap in het strapschopgebied meters over.
Maar naast de afwezigheid van enkele vaste pionnen kon Scoutaboe ook terug
rekenen op Andy die al niet meer had gespeeld van “met de kerremesse”. Ook
kon Scoutaboe (al voor de tweede maal) rekenen op zijn toptransfer Nootje.
En alhoewel hij nog wat te kampen heeft met conditionele problemen door een
lange tijd van inactiviteit kon je meteen al de progressie zien met de
eerste wedstrijd, de conditie was al verbeterd en het vertrouwen ook. Hij
toonde dan ook meteen waarom hij voor zoveel geld naar “terde pling arena”
was gehaald. De kleine behendige dribbelkont toonde meteen al enkele flitsen
van zijn technisch vernuft. Dat beloofd!
De wedstrijd begon, zoals wel vaker, aan een tempo die duidelijk voor ons
iets te hoog lag, want al snel stond het 1-0 en aan dezelfde snelheid stond
de 2-0 op het bord. In de aanvangsfase liep het niet echt vlot, we kregen
geen greep op de wedstrijd. Aneca sneed door de gatenkaas van Scoutaboe. Ons
niveau was niet echt om de vingers van af te likken, en aan de eerste tijm
stond het scorebord dan ook op 3-0. De overmacht van Aneca was een feit,
maar daarbij mogen we toch ook niet die enkele prikjes van Scoutaboe
vergeten. Zo heb ik die ene pegel van Swos voor ogen die maar net overging.
Moest men in het voetbal met halfjes rekenen het stond 3-0,5. Maar halfjes
tellen jammer genoeg niet mee en het was terug van voor af aan beginnen.
Swos speelde na een lange afwezigheid de wedstrijd van zijn leven. De
tegenstand had al snel de goede vorm van Swos in de gaten en pakten hem dan
ook paar keer hard aan. Swos’ bloed begon stilletjes aan over te koken en
koos er dan ook wijselijk voor om gewisseld te worden. Knut kwam hem
vervangen. Wie zegt dat Knut enkel gemaakt is voor het spitsenwerk heeft het
verkeerd. Het moet gezegd, Knut speelde een dijk van een wedstrijd op het
middenveld, zuiver paswerk, veel gelopen.
Gaandeweg de eerste helft groeiden we toch wat meer in de wedstrijd, mede
door dat de Anicastorm was gaan luwen, maar ook door het feit dat de
combinaties beter lukten, dat “voetje meer” er tussen zat, de routine
groeide en iedereen leek elkaar beter te vinden. En dat was toch wel mede de
verdienste van Daan. Het is prachtig hoe hij elke week weer overal te zien
is, zowel van voor bij de opbouw van een aanval als vanachter bij het
verdedigen en natuurlijk op het middenveld aan het strijden voor elke bal.
In de tijm kon Konstant zijn ontevredenheid over de eerste helft niet onder
stoelen of banken steken. Dit niet zonder resultaat. Afgezien van de twee
vroege doelpunten in de tweede helft vormde Scoutaboe zich om tot de betere
ploeg. Dries die nochtans zei hij dat hij niet in de wedstrijd zat zorgde
voor het kantelmoment. Hij kopte de schitterend gegeven vrije trap van Daf
in de netten. Kort daarna wisselden Bull en Konstant van plaats en Bull
zorgde meteen voor gevaar. De adrealine van de eerste kans was nog niet
helemaal verwerkt of het was weer zover terug Bull, en ditmaal met meer
succes, een kanonschot blies de bal tegen de netten. Plots was er weer hoop.
Zou Scoutaboe hier voor een stunt kunnen zorgen? Iedereen geloofde er
precies weer in en ging ervoor. Ook vooral omdat de helft van de ploeg
gelijk een doelpunt van Aneca vergeten was en de meesten dachten dat de
score nu 4-2 was. De lijnen werden opgeschoven en Boes kwam mee naar voren
opzetten, kreeg de bal en blies met een stuiterend Patrick Goots shot vanuit
de tweede lijn de 5-3 tegen de netten. Met nog 5 minuten te spelen probeerde
Scoutaboe nog een laatste slotoffensief op poten te zetten, maar dit met
weinig succes. Het vet was van de soep, het kruit was verschoten.
Ondanks de nederlaag heerste bij de meesten tevredenheid na de wedstrijd,
zeker op de manier hoe we van een 5-0 achterstand hadden teruggevochten. Het
is immers, volgens de Scoutaboe rekening, een 5-8 zege. Of op basis van de
tweede helft een 2-3 overwinning. Hopelijk helpen de natuurkrachten van het
zwijn ons volgende week en maakt het ons sterker om eindelijk nog eens die
Essepaté te proeven… .
grossels from Bossels
Verslag gemaakt door Tim Dickel